هایت پاور لیزر

به کارگیری لیزرتراپی شامل لیزرهای کم توان، با توان متوسط و پرتوان در درمان اختلالات سیستم عصبی-عضلانی-اسکلتی اخیرا بسیار مورد توجه محافل علمی در سطح دنیا قرار گرفته است. کلمه لیزر Laser مخفف (Light Amplification by Stimulated Emission of Radiation) بوده و به معنای تقویت نور بوسیله نشر تابشی تحریک شده می‌باشد. اولین منبع لیزر در سال ۱۹۶۰ معرفی شد و از سال ۱۹۷۰ استفاده پزشکی از نور لیزر در جراحی‌ها و سایر رشته‌های پزشکی آغاز گردید. با پیشرفت دستگاهها و نیز افزایش دانش از اثرات لیزر بر ارگانها، امروزه استفاده از آن بعنوان یکی از شایعترین عوامل یا مودالیته های فیزیکی بکار گرفته شده محسوب شده و باعث انقلابی در درمان بیماریهای عضلانی-اسکلتی گردیده است. لیزر درمانی بر اساس طول موج نور بکار گرفته شده و توان آن به انواع لیزر کم توان یا لیزر سرد که معمولا توانی کمتر از ۵۰۰ میلی وات و گاها تا ۱۰۰۰ میلی وات دارند و نیز لیزر با توان متوسط که معمولا قدرت خروجی بین ۱۰۰۰ تا ۵۰۰۰ میلی وات داشته و نیز لیزر پرتوان یا High Intensity که توان‌های بالاتر از ۵۰۰۰ میلی وات دارند تقسیم می‌شود. کاربردها و موارد استفاده از لیزر تراپی در فیزیوتراپی کاربردها و موارد استفاده از لیزرتراپی شامل موارد زیر است: 1. اثرات ضد التهابی (Anti inflammatory) 2. اثرات ضد درد (Analgesic effects) 3. اثرات ضد تورم (Anti edema effect) 4. Biostimulating effects از این اثرات در درمان بیماری‌های عصبی-عضلانی بصورت روز افزون استفاده می‌شود. از این بیماریها می توان موارد زیر را نام برد. • رادیکولوپاتی‌ها یا التهاب ریشه‌های عصبی گردن و کمر در اثر دیسک و سیاتیک، آرتروز و … • بهبود انواع زخم ها (زخمهای دیابتیک، زخمهای بستر …) • دردهای ناشی از التهاب تاندون (Tendinitis ها) و پیچ خوردگی‌های تاندونی • دردهای مفصلی همچون آرتروز • دردهای روماتیسمی مانند آرتریت روماتوئید • دردهای ناشی از ضربه‌ها و بعد از اعمال جراحی • دردهای ناشی از گیر افتادگی عصب مانند سندرم تونل مچ دست (در موارد خفیف و متوسط) • درمان آسیب‌های ورزشی در بازسازی و تحریک رشد اعصاب محیطی مثلا فلج عصب صورت یا آسیب اعصاب محیطی • درمان دردهای ناشی از نروپاتی‌های محیطی مانند نروپاتی دیابتیک • دردهای عضلانی مانند سندرم مایوفاشیال (نقاط دردناک ماشه ای Trigger points)